Gose

Gose ontleent zijn naam aan het riviertje de Gose bij het plaatsje Goslar in het Duitse Harzgebergte. Het bier werd van oorsprong uit tarwe en gerstemout gebrouwen volgens het proces van spontane gisting, zoals we dat nu nog kennen van de Belgische Geuze. Hedendaags gebeurt dat met eigen gekweekte melkzuurbacteriën die worden toegevoegd na het maischen. Het Gose bier groeide in de 18e en 19e eeuw uit tot het stadsbier van Leipzig, maar verdween in de 20ste eeuw (grotendeels te danken aan de oorlog) geheel van de kaart. Het heeft nog tot 1986 moeten duren tot een brouwerij/café in Berlijn (Gosenschenke) het bier weer uit de vergetelheid trok. En vanuit Berlijn is het bier ook weer in Leipzig en Goslar in productie genomen door verschillende brouwerijen.

Zoals ik al zei in de inleiding, het bier is onder andere gebrouwen met zout. Dat en de toevoeging van koriander (denk bijvoorbeeld aan Hoegaarden) maakt dat het niet voldoet aan het Duitse Reinheitsgebot. Voor de Gose is in de Duitse wetgeving een uitzondering gemaakt: bepaalde regionale specialiteiten hoeven het van origine Beierse Reinheitsgebot niet na te leven.

Gose is een helder en levendig bier met een subtiele zoutheid en aromatische koriandertonen. Het frisse van een Hoegaarden met net een tikkeltje fruitiger en frisser. En met 4,5% alcohol een perfect zomers biertje om de hitte mee te bestrijden.

Kortom:

Gose is een interessant stijl bier. Fris, fruitig tarwebier met een hint koriander en iets ziltigs.